Поддержать команду Зеркала
Беларусы на войне
  1. «Не думаю, что что-то страшное». Попытались устроиться в госорганизации с подписью на последних выборах не за Лукашенко — что вышло
  2. В Польше при загадочных обстоятельствах погиб беларусский активист
  3. Тревожный звоночек. Похоже, исполняется неоптимистичный прогноз экономистов
  4. «У диктатуры нет друзей, есть только слуги». Писательница обратилась к сторонникам власти на фоне случившегося с Бондаревой
  5. Битва за частный сектор: минчане отказываются покидать дома ради нового парка
  6. «Давний друг» Лукашенко, который долго игнорировал приглашения посетить Минск, похоже, все-таки прилетит в Беларусь
  7. «Учится в первом классе». В Гомеле девочка пропала из продленки, а нашлась в реанимации больницы
  8. Почему Лукашенко больше не отпускает политзаключенных? И зачем КГБ устроил облавы на риелторов? Спросили у политического аналитика
  9. Кремль старается переложить вину за отказ от прекращения огня на Киев и требует выполнить условия, которые сделают Украину беззащитной
  10. Кремль усиливает угрозы в адрес Европы. Эксперты — о том, что стоит за последними заявлениями в адрес Эстонии и Польши
  11. «У меня нет буквально никаких перспектив, и я буквально никому не нужен». Роман Протасевич рассказал, «как обстоят дела»
  12. Что стало с «крышей» Бондаревой? Артем Шрайбман порассуждал, почему известная активистка оказалась за решеткой
  13. Госсекретарь США заявил, что Трамп готов бросить попытки помирить Украину и Россию и «двигаться дальше» — при каком условии
  14. Антирекорд за 15 лет. В Беларуси была вспышка «самой заразной болезни» — получили закрытый документ Минздрава
  15. «Беларусов действительно много». Поговорили с мэром Гданьска о наших земляках в городе, их бизнесе, творчестве и дискриминации
  16. Правозащитники: В Дзержинске проводят задержания и обыски, повод — послевыборные протесты
  17. «Пути молодых мужчин и женщин расходятся»? Откуда растут ноги у тренда, о котором эксперты давно бьют тревогу (но лучше не становится)


За апошнія паўтары гады з Ліцэя БДУ былі звольненыя 12 выкладчыкаў. Аб гэтым у інтэрв'ю выданню «Наша Ніва» распавёў былы дырэктар навучальнай установы Ігар Варакса. Ён таксама ўпершыню агучыў прычыну свайго сыходу з ліцэя ў ліпені 2021 года.

Фота: Наша Ніва
Фота: Наша Ніва

— Я працаваў дырэктарам на працягу двух гадоў, але разумеў, што сітуацыя ў Беларусі ўвогуле, і ў сістэме адукацыі ў прыватнасці, разгортваецца не ў тым кірунку, у якім бы мне хацелася бачыць.

Перспектыў захаваць лад жыцця, да якога многія прызвычаіліся за гады «беларускай адлігі» — 2015−2019, — не было ніякіх.

Ліцэй не змог бы надалей існаваць на выспе, адрэзаны ад усёй астатняй сістэмы адукацыі. У сваю чаргу мне не хацелася б бачыць на ўласныя вочы заняпад той справы, у якую ўкладаў душу. А яшчэ не хацелася нішчыць сваімі ж рукамі тое, што ствараў падчас папярэдняй працы ў Ліцэі. Таму трэба было сыходзіць, — гаворыць Варакса.

Паводле яго слоў, улады не чапалі ліцэй вельмі доўга.

— У 2020-м і 2021-м ніякіх істотных зменаў не адбывалася. Напэўна, уладам было не да нас, бо праблемы ў іх тады былі іншыя. Пазней яны вырашыліся, і рукі сталі даходзіць да ўстаноў адукацыі.

Разам з тым, адзначае, прадчуваў, што ўсё ідзе да таго, што «некаторыя сучасныя новаўвядзенні ў выхаваўчай працы ва ўстановах адукацыі», якія ён не падтрымлівае, хутка пачнуць уводзіць і ў ліцэі.

Ігар Варакса адзначае: па яго падліках, з таго часу, калі ён сышоў, з ліцэя былі звольненыя альбо сышлі самастойна 12 супрацоўнікаў.

Варакса гаворыць, што катэгарычна не згодны з тым, што ў Беларусі лепшая адукацыя. І адзначае, што настаўнік павінен да вучняў ставіцца як да калег, а не зверху ўніз. Менавіта ў гэтым была ўнікальнасць ліцэя.

— Я вельмі доўга працаваў у Ліцэі БДУ, таму ў мяне прафесійная дэфармацыя адбылася за доўгі перыяд працы. Я б пераробліваў усё па прыкладзе Ліцэя — творчасць і вольнасць, — гаворыць ён.

Нагадаем, кандыдат фізіка-матэматычных навук Ігар Варакса працаваў у Ліцэі БДУ 20 гадоў. З 2019-га па 2021-ы ён быў там дырэктарам. У жніўні 2021 года стала вядома, што у ліцэі новы дырэктар, а Ігар Варакса сышоў месяцам раней па згодзе бакоў. Як распавёў Варакса «Нашай Ніве», пасля звальнення ён з сям’ёй з’ехаў з Беларусі ва Украіну. Пасля пачатку вайны яны пераехалі ў Літву.